Loving Cape Town

Na voorgenomen te hebben om braaf elke week wat op dit blog te plaatsen zit ik hier nu, een maand na mijn laatste post, aan het strand van Muizenberg, met een cappuccino en een veel te groot stuk carrot cake. Door alle dingen die we hier doen elke dag weer heb ik er gewoon weer geen tijd voor gehad, maar oké, het werd wel weer eens tijd om wat te plaatsen.

Om maar te beginnen met het project, dat loopt gelukkig ontzettend goed. De kinderen op Zerilda Park beginnen ons nu te kennen, en het is echt ontzettend leuk om te zien hoe dankbaar en blij zowel de kinderen als de docenten zijn met onze hulp. Tijdens pauzes is het helaas nog steeds niet veilig om ons klaslokaaltje uit te gaan, we worden van alle kanten besprongen door kinderen die me vast willen houden of aan mijn haar willen zitten. Daarnaast heb ik na een paar weken nu ook geleerd dat witte kleren geen goed idee zijn, snotneuzen, chocolade monden en pindakaas boterhammen zijn er op school in overvloed, en het is lastig om dit alles weer uit je kleding te krijgen.

Naast het literacy project zijn we een pen pal project begonnen met de 6th graders die brieven uit gaan wisselen met kinderen uit een opvanghuis in Jamaica. De kinderen die hier aan meedoen zijn rond de 12 jaar, en zijn allemaal super enthousiast om een brief te schrijven naar hun pen pal helemaal in Jamaica. Het is heel grappig om te zien hoe blij de kinderen er van werden dat ze mee mochten doen aan dit project, het geeft mijzelf echt een goed gevoel om ze zo speciaal te laten voelen met zoiets kleins, een pen pal aan de andere kant van de wereld.

Ook vind ik het ontzettend belangrijk dat de kinderen veel lezen, het is zo'n essentieel onderdeel van de taalontwikkeling en er wordt nauwelijks tot geen aandacht aan geschonken op deze school. Daarom ben ik samen met Projects Abroad bezig om een mobile bibliotheek naar deze school te krijgen zodat ze bijvoorbeeld elke 2 weken boeken kunnen krijgen, deze lezen, een opdracht erbij maken, en ze dan weer inleveren. De school zelf heeft helemaal geen leesboeken voor de kinderen. Ik hoop echt zo dat het ons lukt om dit voor elkaar te krijgen!

Goed, genoeg over werk want dat is echt niet het enige wat ik hier doe. Kaapstad is echt een geweldige stad en elke dag sta ik weer versteld van het uitzicht dat we hier hebben. De stranden, de bergen en gewoon de omgeving in het algemeen zijn elke dag weer adembenemend mooi, alsof het een foto is. De tripjes met de mini bus, waar mensen van allerlei verschillende achtergronden op elkaar gepropt voor 7 rand (0,50 cent) van A naar B gaan, die blijven me elke keer verbazen. Er passen veel meer mensen in een busje dan je in eerste instantie zou denken. Ook heb ik van de week iets ontdekt, na meer dan een maand ben ik erachter gekomen dat niet alle Afrikanen aan de verkeerde kant van de weg lopen, maar dat ik hier de aso ben die dat doet, en ze vervolgens nog een pissige blik nawerp ook. Ze rijden hier links, dus lopen ze hier blijkbaar ook links, wel zo fijn om te weten.

Sinds mijn laatste post hebben we hier natuurlijk weer genoeg gedaan en meegemaakt. Van uiteraard de fantastisch leuke avonden op Long Street, tot aan een bustour met een groep vrijwilligers en kun katers. Township braai (BBQ) met iedereen, dat was echt ontzettend leuk. Uiteten met 40+ vrouwen die praten over 'lekkere mannen' seks en relaties, het voelde aan als Sex in the City maar dan iets minder chique. Om 3.30 de wekker af laten gaan om met haaien te duiken, wat echt doodeng en ontzettend gaaf tegelijk was. Mezelf helemaal voor paal gezet in een karaoke bar. Alle uitjes naar het strand, waar we met z'n allen keihard werken aan een goed kleurtje. Braaf 4x in de week proberen naar de sportschool te gaan. Het geven van een Valentijnsdiner voor de arme mensen uit de township community. Cocktails drinken en de zonsondergang bekijken op het prachtige Camps Bay. Zo kan ik nog wel veel langer doorgaan, maar ik houd het kort, het is hier (nog steeds) echt fantastisch!